மறதி ஓர் வரம்

உண்மைதான்!

மறதி எல்லோருக்கும் கிடைக்க பெறாத வரம். நல்லதோ கெட்டதோ அதை மறந்து அடுத்த நொடிக்கு நகரும் வல்லமை பெற்றவனே நிம்மதியாய் வாழும் மனிதனாகிறான்.

நாம் ஒருவருக்கு செய்யும் நன்மை ஆகட்டும், அடுத்தவர் நமக்கு இழைக்கும் தீமை ஆகட்டும், அவற்றை மறக்கக்கூடிய தன்மை... உன்னதமானது! அதி உன்னதமானது!

அந்த குணமும் மனமும் எல்லோர்க்கும் வாய்ப்பதில்லை. அதனால்தான் அதை வரம் என்றேன்!

என் வாழ்வில் சில துரோகங்களும் பகைகளும் என்னுள் ஆழ்ந்த வடுவிட்டு சென்றுள்ளது. அவற்றை நினைக்கையில் என்னுள் பெருக்கெடுத்தோடும் வன்மத்திற்கு அளவே இல்லை. அதை கட்டுக்குள் கொண்டுவருவது மிக கடினம்! நங்கூரம் இடாத கப்பல் கடல் சூறாவளியில் மாட்டி திண்டாடுவது போல்தான் என் நிலைமை.

ஒரு மகிழ்வான தருணத்தை மனதில் ஓடவிட்டு, அத்தேவையற்ற எண்ணங்களை மாய்த்து கொள்கிறேன்.
இறைவனை நினைத்து கொள்கிறேன்.
இன்னும் மறதி வேண்டும் என்று அவனிடம் வேண்டுகிறேன்.

ஆங்கிலத்தில் ஓர் சொல்லுண்டு, ‘Ignorance is bliss!’
என்னை பொறுத்தவரை, ‘Forgetfulness is also a bliss!’. As Forgetfulness paves way for forgiveness
மறதி நம்மை கொண்டு செல்லும் மன்னித்தலை நோக்கி...

மனிதனுக்கு மறதி அதிஅவசியம். அதைதான் மனக்குறள்-2 என பதிவிட்டுள்ளேன்.

மதிக்கெட்டோர் மத்தியில் மனிதம் மலர
மறதியே மாய மந்திரம்